martes, 14 de septiembre de 2010

Transmisión dos memes

Neste silencio, sen gramática, no que me atopo recibo unha invitación de Raposo para contestar unhas preguntas o que fago a continuación por cortesía hacia él e a xente que tamén participou neste intercambio de intimidades. Non aplicado a estas comunicacións entre blogueiros, tamén me sirve a anotación de Darwins.
"Para o conxunto dos memes danse as características propias de todo proceso evolutivo: fecundidade (algunhas ideas son especialmente efectivas), lonxevidade (persisten durante moito tempo) e fidelidade na replicación (conservadurismo tradicional, especialmente o ensinado como parte da educación infantil)".
As preguntas:
-Cando comenzaches o blogue?
Comecei en Marzo do ano pasado, cando recibín un accésit polo poema "Eles non saben", pareceume naquel momento que podía comunicarme a través da poesía con xente afín, da que leo, aprendo e comparto as inquietudes pola palabra, cruzando os límites da percepción e levándome a novas realidades.
-Como soubeches da existencia dos blogues?
Por conversar con Miguel Angel Yusta, escritor Zaragozano co que me une unha amistade. Da súa páxina fun pasando a outras e lendo cada vez máis, saboreando e disfrutando de cada blogge que ía encontrando.
-Nomea cinco blogues que sigas diariamente ou con moita frecuencia
Todos os que teño relacionados.
-Es lector anónimo dalgún blogue?
Si, dos que vou abrindo por estar comentando en outros, pero...se me provoca algunha emoción sempre comento, ese intercambio de pareceres lendo sobre as sombras, o amor, luz, relacións, actualidade, irónicos, contestáraos, críticos etc. é unha forma de ir construíndose a un mesmo. A escrita é un pozo inesgotable.
-Algúns autores que che esperten especial simpatía.
Zeltia, Chousa, Concha e Raposo.
-Con que cinco bloggers irías de esmorga?
Sen preferencias, que para conversar e estar con cada un deles, ou con todos.
-Con que blogueiro/a pasarías unha noite de loucura sexual?
Iso non o sabería ata despois da esmorga, cuestión de similitude, afinidade, complicidade, deseo etc.etc. A sexualidade sempre é compartida.
-Namoraches algunha vez dalgún blogueiro ou blogueira?
Namórome frecuentemente, da persoa, da escrita, da conexión. A través do interior, que aquí potenciamos é fácil que xurdan sentimentos agradábeis.
-Estás satisfeito co teu blogue?
Si, a min sírveme como desafogo, unha abertura sen trauma, para plasmar o que falando tanto me costa. Critícome en momentos a falta de estabilidade e creación.
-Escolle entre 3 e 5 bloggers para que respondan estas preguntas nas súas bitácoras.
Creo que están todos nomeados xa, dos que sigo habitualmente, quizás Setesoles, Ío e Bolboreteira.

14 comentarios:

xenevra dijo...

E segue a rolar o meme, coma ventá aberta ás intensidades deste mundo. Unha nova forma de comunicar e intercambiar palabras, sentimentos, momentos, sensacións... Comunicar dende a palabra primitiva.
Gustoume lelo ;))

A Nena do Paraugas dijo...

Por algo sinto formigallo cando te leo...

A min tamén me sigue asomar á túa fiestra.

Bicos

A Nena do Paraugas dijo...

Me sigue gustando, que ría dicir. Corren máis as ideas ca os dedos...

Chousa da Alcandra dijo...

Hai reciprocidade. E vostede sábeo...

Bicos miméticos

Ío dijo...

Por mucho que nos empeñemos, el silencio nunca lo es, o al menos así lo creo yo, y creo que en esto no coincidimos, Maribel; todos los sonidos del universo se concentran en el silencio, especie de agujero negro que todo lo absorbe entre sus fauces.
Me ha gustado conocerte, un poco más, a través de esta ligera entrevista que te haces a ti misma; tus palabras siempre acertadas, en su justa medida me atañen y me hablan al oído.
Gracias, Maribel.

Leo y veo veo que ummmmm....he de hacerme en el blog yo también tus mismas preguntas ¿¿¿???
Me queda esta duda...... sácame de ella¡¡¡
Bicos moi revoltos

Ío

Raposo dijo...

Eu métote neste embolado e ti respóndesme con poética simpatía. Agradecido quedo.
Bicos

Antonio dijo...

De sorpresa en sorpresa...onde termina a túa capacidade de soprender?..Cada poesia, cada palabra....sorprender coa túa grandeza !! Ocultas un infinito de tolemias aterciopeladas...Grazas por non estar corda..

matrioska_verde dijo...

graciñas por pasar polo meu blog e deixar a túa pegada.
enlázoche e así poderei visitarte noutro momentiño.

biquiños,

Paz Zeltia dijo...

caray, maribel, até facendo memes tes moita clase!
e valentía, non trasladando ao blogue as mesmas mamparas de hipocresía tralas que nos parapetamos no cotiá.

eu teño que admitir que non me gusta nada a xente que nada e garda a roupa; mais confeso que no meu profundo, gustaríame ter esa habilidade... e ser quén de usala.

Neste caso o meme sirviume para saber algo máis de ti.

Bicos

Paz Zeltia dijo...

bueno!
que esqueceume dicirche que foi agradable ver o meu pseudónimo
-co que me identifico xa coma segundo nome-
aí,
onde o puxeches.

grazas.

A Nena do Paraugas dijo...

Hónrame que me nomees e é un pracer ler o que escribes.

Un biquiño.

Maribel-bel dijo...

Grazas polos vosos comentarios, compañeiros de loucuras, que sempre me alegrades o mundo das palabras, sodes faragulliñas que me alimentan. Apertiñas agradecidas. Sempre.

A Conxurada dijo...

É un dos memes máis interesantes que teño visto.

matrioska_verde dijo...

tés razón que sirven para coñecernos un pouco mellor, a mín tamén me tocou de facelo, é con moito gusto.

biquiños,