Xeografía con esquinas: Poesía como teatro..a onde chego cada día as catro en punto, sen palabras para unir pero con enormes ganas de escoitar.

Encher espacios..

Hoxe espertei co sol brincando na miña cara
comprendín que o amencer buscábame
Quero ter unha hortiña
chea de frores, de berzas, caracois,
de mapoulas, tomates, caraveis
Espertar cedo, correr, poñer as botas de goma.
Coa sacha, remover a terra.
Co corazón, remover a leira
Teño que ir ó colexio, á oficiña,
comprar pan, leite, aspirinas.
Teño que marchar á tenda mercar roupa,
iogures, carne, peixe e escarola.
Que remate a xuntanza, nada entendo.
Hoxe quero vivir á marxe do tempo,
ir co pano no pelo, deitarme na herba,
saudar ós veciños, coller peras.
Quero ter unha hortiña,
ficar alí entre terra, bechos e morriña.
Prantala, sachala,
respirar ó carón da vida.

Xeografía con esquinas

lunes, 11 de mayo de 2009

Poesía como teatro..a onde chego cada día as catro en punto, sen palabras para unir pero con enormes ganas de escoitar.

No hay comentarios:

TRADUCTOR