"No hay nada más acertado para dar la vuelta al fundamentalismo que la música, los instrumentos y la cultura".
Jorge Drexler
O da camisa branca e pantalón vaquero, menciona (a modo de introducción), que sinte cansancio de esperar a oscuridade para facerse sentir.
Eu só lle digo:
Non eres musulmán, nin negro, nin ventre de alquiler, nin pobre, nin rico. Nin siquiera tes que suxeitar o téu traballo para vivir. Non tes que opinar sobre a violencia de xénero, política, Alakrana, gripe A. Eres da xeneración dos solidarios. Algo liberador, apetecible. No harmonio, engaiólasme. A túa inocencia sen desgusto é como unha larpeirada, sen facer diarios nin afirmacións de vida.
Que privilexio ser un fillo da noite! Os días fanse interminables e sempre te espero, cada noite, con un bico de agradecemento.
http://www.youtube.com/watch?v=_6VS_R6lrtk
hermoso, laborioso,poema!
ResponderEliminarme ha encantado
gracias por estar ahi
lidia-la escriba
www.deloquenosehabla.blogspot.com
pero Maribel! essssssssclavitude!
ResponderEliminarSair de negro para fundir a branco, e ser un moro xudeu que vive no medio de cristiáns...fermosa idea de expresar solidariedade.
ResponderEliminarAínda que lle resulte doado decilo, ás veces hai que decilo. Ou non?
Bicos dende a miña esquina (con vaqueiros e camisa branca tamén)
Ola!
ResponderEliminarVin o teu comentario na Chousa sobre o troll anónimo que se meteu coa xente que comentou nun post. Non fagas caso nin permitas que te influencie. Haiche moita envexa tamen pola blogosfera; pero axiña cansan.
Perdóname pola osadía de virche dar consellos e permíteme que te felicite por este bonito espazo que creaches e que non coñecía. Volverei (e non para dar consellos).
Bico